blog van Lonneke Lieve lezers, Nadat mijn moeder half augustus verhuisd was naar het verpleeghuis is afgelopen dinsdag ook mijn vader daarheen verhuisd. De wens die wij allemaal hadden, inclusief mijn ouders, was dat ze samen op één kamer konden slapen, maar dat is helaas niet meer haalbaar. Mijn moeder heeft vasculaire dementie, mijn vader Lewy Body dementie, en het begrip voor elkaar is volledig verdwenen, het ergste bij mijn moeder nu. Ze is alleen maar heel erg boos op hem, negeert hem als hij haar kamer binnenkomt. Mijn vader is erg ontdaan hierdoor, maar hierdoor konden we ook uitleggen dat het daarom beter is dat hij zijn eigen kamer heeft, zodat hij zich daar weer terug kan trekken als mijn moeder zo boos is. We zijn dus volop bezig met beide kamers gezellig te maken. Mijn moeder wil steeds meer op bed liggen en slapen; mijn vader hebben we de afgelopen dagen op zien bloeien en hoewel hij blijft zeggen dat hij "het moeilijk" heeft, zien we hem onder alle aandacht stralen en meer kleur in zijn gezicht krijgen. Hij is wel meer verward door de verhuizing, waardoor hij vanmiddag weer heel boos reageerde omdat het niet helemaal gaat zoals hij dat wil, wat hij vooral op mij afreageert. Ik vind dat best lastig, terwijl ik weet dat dit niet mijn vader is, maar de ziekte. Dat nekt me dan enorm, raak daar gestrest door met daardoor vele lichamelijke klachten, en dan ineens ben ik helemaal uitgeput, letterlijk gevloerd. Nu weer aan het bijtanken, mijn zoon en schoondochter hebben beloofd dat zij morgen gaan en de dingen regelen die op dat moment nodig zijn. Dat voelt goed, gedeelde smart is halve smart, en ik ga morgen mijn eigen dingetjes doen..... Lonneke
0 Opmerkingen
|
|